Sırtımızdaki kamburdu yalnızlık.
Dışarıdan bakıldığında fark edilmeyen oysa binlerce insanla koskoca şehirde oynadığımız saklambaçtı.Kurumuş çiçek misali köşelerde birilerinin can suyu vermesini bekledik,göremedik içimizden akan gürül gürül nehirleri.
Hayatın penceresinden bakmaktı tek istediğimiz ,daha kendi penceremizden bile bakamamışken.
·
318 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.