Biraz akademik bir dil ile yazılmış bu kitap çok güzel bilgiler veriyor. Ne yazık ki ülkemizde özel gereksinimli çocuk deyince herkesin aklına olumsuz bir durum geliyor. Eksiklik olarak görülen bu durumun açtığı uçurum ise gün geçtikçe azalacağı yerde artıyor. Kitaba birkaç eleştirim olacak, bir sınıf öğretmeni olarak ; 1) Her çocuk üstün yetenekli ise yeteneği keşfetme konusunda aileye ve öğretmene düşen görevler ne kadar uygulanabilir? 2) Dezavantajlı ev/okul/hayatı olan çocuklar yeteneklerini nasıl keşfedebilir? 3) Şans faktörü sanıldığından daha mı önemli olabilir acaba? Kitabı okurken bir yandan bu sorularla boğuştum ama bilimsel araştırmalar ve deneylerle kanıtlanan bilgiler karşısında da şaşırmadan edemedim. Dünyaca ünlü fizikçiler, matematikçiler, ressamlar, müzisyenler, liderler ve daha nicesinin üstün zekalı kategorisine girdiği kadar toplum hayatına göre birtakım "eksiklikleri" olduğunu kaçımız biliyorduk? Hitler, Einstein ve Stephen Hawking'in hayatını okuyunca, toplumda kabul görmüş gelişim sürecinin aksi halde bir gelişimleri olduğu halde dahi sayılabilecek hayatları olduğunu ya da Hitler'in dünyayı mahveden saplantılı ırkçılığının sebebinin yanlış yönlendirme ve baskı olduğunu kaçımız biliyorduk? Yetenek ve zeka kavramına araştırmaların vardığı sonuçlar dışında kendi fikirleriyle de yön veren Eriş ile aynı fikirde olduğum çok yer var. Zeka diyince maalesef tüm dünyada erkekler ve matematik/fen zekası akla gelmekte. Lakin zeka bu kadar az kümeye ve cinsiyete indirgenecek bir kavram kesinlikle değil.Bir öğretmen olarak hem de sınıf öğretmeni olarak çok yönlü düşünmenin, analitik ve pratik zekanın; analiz ve sentez yapabilen çocukların, çıkarım yapma ve bağlantı kurma konusunda ileri seviyede olan çocukların zeki olduğunu kabul edebilirim. Tabiki sayısal ve sözel zeka da bir zeka türü, üst düzey halde de olabilir ama zeka diyince artık akla tek bir kısım gelemez. Gardner'ın Çoklu Zeka Kuramı, alışılagelmiş zeka tanımlarına karşılık yapılmış bir kuram. Çocuklarla çalışan herkes bu kuramın doğru olduğunun da bilincindedir eminim.Yüksek IQ ne yazık ki zeka göstergesi değil artık. Hatta ve hatta kitaptaki en beğendiğim bölüm duygusal zekası olmayan ama IQ konusunda kendini kanıtlamış bireylerin maalesef hayatlarını idame ettirmede yaşadıkları zorlukların inkar edilemez düzeyde olduğu. Duygusal olarak kendini ve hayatını yönetemeyen zeki bireyler maalesef başarılı olamıyor. Bu kitaptan çok şey öğrendim, genetik faktörlerin etkili fakat çevrenin daha etkili olduğunu; zekanın geliştirilebilir bir kavram olduğunu ve en azından sınıfta zorlansak da kendi çocuklarımıza buna göre bir hayat sağlama konusunda nasıl yapacağımıza dair bilgiler edindim . Tavsiyedir.

Her Çocuk Üstün YeteneklidirBahar Eriş · Alfa Yayınları · 2023248 okunma

·

106 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.