İnsan 'ene'sini eritip 'Hüve'yi gösterir hale gelmelidir ki, kainatın var oluşuyla gösterdiğine kendi hayatıyla dâhil olsun. bildiğini yapsın, gördüğüne katılsın...
Ne mutlu o bilenlere ki, şunu da diyebilmişlerdir:
"Rabbimiz! İndirdiğine inandık ve Peygamber'in ardınca gittik: şimdi bizi o şahitlerle birlikte yaz!"8