Kitabın düşündürttükleri; öleceğini bilen tek varlığın (insanın) ölmeyecekmiş gibi yaşaması... Öleceğini bilmeyen varlığın (hayvanın) ölecekmiş gibi yaşaması...
Bence insan ölüm korkusunu ancak "öldüğünü farzederek" aşabilir.
Dünyayı zindan olarak gören insan ona hapsedilen bir mahkûmdur. Ölümünü de idamı olarak düşünürsek aslında
