“…iz-m sürmeyen adamların/ özünde yıldızlar vardı/ kitap ve Kâbe kendileriydi/ doğruldular insan kıblesine/ okuyarak insan ve evren kitabını/ kurban oldular/ adları gökadamlar oldu” (sayfa 57)
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.