Ama öbür dünyaya vardıklarında Hz. İsa'nın onları karşısına alıp her yerde her daim söz ettiği insan sevgisinin nerede kaldığını soracağından bihaber bu cühela. Bu soruya yanıt olarak keşişin biri yüzlerce balığa mezar olmuş şiş göbeğini gösterecek, bir diğeri yüzlerce mezmur döktürecek. Diğer bir keşiş tuttuğu on binlerce oruçtan dem vuracak ve yemek vakti geldiğinde kantarın topuzunu kaçırıp neredeyse mide fesadına uğradığını anlatacak. Bu sınıfın müstesna bir örneği de sevap hanesine yazılması gereken ayinleri yedi gemi bir araya gelse taşıyamayacağından bahsedecek. Birisini getirecekler İsa'nın önüne, o da el pençe divan durup hayatı boyunca paraya hiç el sürmediğinden dem vuracak, tabii çift kat eldiven takarak dokundukları sayılmazsa. Birisi de öyle kirli ve koca bir kukuleta takmış olacak ki hiçbir denizci onu yanına yakıştırmayacak. Biri çıkıp on bir kere beş yıl boyunca arınmak için sunularda bulunup hep aynı yerde kaldığını, bir sünger hayatı sürdüğünü anlatacak. Sürekli ilahi okumanın ödülü olarak sesinin kısıldığını iddia edip susmayı tercih edecek olan da çıkarılacaktır İsa'nın önüne. Ama İsa bunların havalı konuşmalarına ya da bahane uydurmalarına dayanamayıp -çünkü bu lakırdının sonu gelmez- onların sözünü kesecek ve diyecek ki: "Bana ne bu yeni Yahudi soyundan? Tek kendi kuralımı tanırım ben ve sizden buna dair tek söz duyamadım. Zamanında herkesin anlayabileceği biçimde, benzetmeler yapmadan dosdoğru Kutsal Baba'mın mirasını aktardım insanlara. Sadece aşk eylemlerini aktardım; kukuletalardan, gevezelikten veya oruçtan bahseden oldu mu size? Yaptıklarıyla övünüp onun ardına sığınanlar ve bundan hoşnut olanlar beni hoşnut etmez. Kim benden daha kutsal hareler yaymak kaygısı taşıyorsa, çekip gitsin, kendine Abraxas halkının cennetinde yer arasın ya da onlara yeni bir cennet inşa ettirsin, çünkü anlaşılan benim buyruğumdan çok onlarınkine riayet ediliyor.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.