Aranan Özne (!)
İnsanların kavgaları sizinle değil.
Gerçekleşmemiş kişilikleri, sevilmemiş çocuklukları, başarılarla gizlemeye çalıştıkları öz değersizlikleri ile.
Kötü tavrı kişisel almayın; siz, bu savaşın sadece nesnesisiniz.
Bazen gerçekten tek sorun, öznenin kendisinde.
İnsanların diğerleri ile ilişkilerinde, yalnızca kendileri ile kurduğu ilişkiyi canlandırdıklarını fark edince tüm algınız değişiyor, vizyonunuz ufkunuz gelişiyor. Bu durumda insanlara sistematik olarak kötü davranışlar sergileyen birini gördüğünüzde kızmak yerine; kişiselleştirmek, kendinizde suç aramak yerine, o kişiye acımaya başlıyorsunuz. Çünkü onlar kendilerine de öyle davranıyor, kendi ruhuna da o sözleri söylüyorlar. Kendi bedenlerini, kendilerinin elinde hapiste tutuyorlar. Burada erken yaşta yaşadıkları travmaları, sevilmeyişleri, suçlanışları, yetişkin iken ihmal edişleri, terk edilişleri; bu durumu ise karakterleri, genetik mizaçları zannetmeleri mesele. Onlar, bu tecrübeleri aşırı genellemeleriyle size de böyle davranışlar sergiliyorlar, hepsi bu aslında. Ben insanın geçmişine prangalı kalmasını doğru bulmuyorum, insan hür varlıktır ve kalıplarını kırdığı kadar, hür iradesini kullanma cesareti sergilediği kadar insandır. "Bir dakika! Ben insanlara neden böyle davranıyorum" ya da "neden aynı tip insanlarla ben karşılaşıyorum" dediği kadar, sorumluluk almaya başladığı kadar insandır. Ama, sorumluluk almayanlar, bu yola girmeyenler, kendini keşfetme yoluna henüz çıkmayanlar. İşte onların davranışları sizi üzmesin, siz bu savaşın sadece pasif nesnesisiniz. Sorun, gerçekten, bazen sadece öznenin kendisinde.
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.