Pas
Sizin yüzünüzden oldu ne olduysa!
bu şehre sizin yüzünüzden sürüldüm yüzünüzden kirli bir gülüşle düştüm
gül üşüdü, değişti mevsim, su çürüdü* siz gerçeğin acı yüzü, ben daima düştüm
burkulan zaman, sancıyan âh, incinen sabır sesim paslı çivi, sesinizden kanırtarak söktüm
okuyup üfleyin yüzüme esneyen ağızlarınızla kalbimi rendeleyip telaşınıza bölüştürdüm.
Onur Şahin