Eyyûb ibni Hâlid radıyallâhu anh şöyle anlatmıştır:
“Arkadaşlarımızın birçoğundan işittiğime göre bir kul kıyamet günü mizânın üzerinde durdurulur. O, bir mizâna bakar, bir de mizânın sahibine (görevli meleğe) bakar. O zaman mizânın görevlisi: “Ey Allâh'ın kulu! Bu amellerinden arayıp da bulamadığın bir şey mi var?” deyince o: 'Evet' deyince melek: 'Hangisi?' der.
O: “Lâ ilâhe illâllâhü vahdehü lâ şerike leh (zikri) dir' dediğinde, melek: “O, mizâna konamayacak kadâr büyüktür” der.
Müsâ ibni Ubeyde: “İşittiğime göre tevhid kelimesi kıyamet günü gelecek ve dünyada kendisini (imanla) söylemekte olanlar (ve imanla ölebilenler) adına bir hasmın (hasmıyla) mücadelesi gibi mücadele verecektir. demiştir.”