Belki de neticede romantizm insanın hayatına dörtnala giden müthiş bir şövalye gibi öyle görkemli bir giriş yapmıyordu; belki eski bir dost gibi sessiz sedasız yanına süzülüyordu; belki kendini şiir gibi değil nesir gibi gösteriyordu, ta ki apansız bir aydınlanma ritmi, ezgiyi, sayfaları yırtıp geçene dek, belki de… aşk güzel bir arkadaşlığın olağan seyrinde çiçekleniyordu.
Sayfa 350Kitabı okudu
·
224 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.