Birkaç yıl önce okumaya çalışıp yarım bırakmıştım. Tekrar elime aldım ve baştan okudum. Yine bırakmak geldi içimden ama bu kez bitirmeye kararlıydım.
Kitap akmıyor.
Werther adında bir zibidi var, karşılıksız bir aşka tutulmuş. Saplantı haline getirdiği bu aşkı mektuplarla arkadaşına anlatıyor. Kitabın başından sonuna kadar ağlıyor resmen.
"Tanrım ben onsuz nasıl yaşarım?"
"Canımı al da kurtulayım" havasında geçiyor bütün kitap. Öehhh be kardeşim!
Sevemedim, bana hitap etmedi. Sadece son 15 sayfası güzel, akıcı geldi.
Dünya edebiyatında bu kadar değer görmeyi hak edecek bir eser değil bana kalırsa.
