Çok uzun zaman geçti sanki herşeyin üstünden.
Herşeyi öylece izliyorum.
Misal bugün kendimi kendime ispat etmeye çalıştığımı farkettim..
Alacalı-karmaşık-bulanık bir zihnle birlikte , komutalar ile var olmaya yelteniyorum.
Harfleri bir biri ardına koyup sıralayamıyorum eskisi gibi.
Yazsam yazdığım eksik , okusam okuduğum yabancı gibi.
Yaşamın arka fonunda kendime tuttuğum alkışlar ile, kulaklarımda ki yuhlamalar hep bir ağızdan..
Aralıksız, hep bir ağızdan.
Sahi, ne zaman susacaklar?
Ne zaman kabul edecek kendim, kendimi?
🌙
·
69 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.