Gönderi
Aslında iki günde okuduğum ve ikinci okuyuşumdur bu romanı.. insanı sıkmayan yalın ve doğal bir anlatımı var çok güzel... Muhteşem bir yaşar kemal romanıdır. İnsanı alır yüceler yücesi ağrı'nın doruğuna uçurur, küp gölüne buldurur. Kaval çalan çobanların içinde rengarenk fistanlar giymiş ağrılı kızlardan biri gibi hissediyorsunuz. Herkese göre sonu soru işaretleriyle bitmiş ama bana göre her şey açık ve netti. Sonu tahmin edilemeyen veya şaşırtan romanları çok severim. Üstadın yüreğine ve kalemine sağlık... (:
Her yıl, bahar Ağrıdağmın üstüne yürürken, dağın yamacındaki Küp gölünün kıyısına o yörenin tekmil çobanları gelirler, kepeneklerini gölün bakır rengi toprağının, kırmızı çakmaktaşı kayalıklarının üstüne serip halka olup otururlar.
Çobanların her yıl sayısı değişir. Tan yerleri ışırken bellerindeki kavallarını çıkarıp Ağrı dağının öfkesini hep birden çalmağa başlarlar. Tam gün batar batmaz da usulca, hep birden kavallarını bellerine sokar, doğrulurlar. Bu sırada da küçük bir ak kuş gelir kanadının birisini gölün som mavisine batırır, uçar gider. Uzakta, yukarda bir gemi gibi karlar ülkesinde yüzen kayalığın dibinde çok iri bir at belirir, alacakaranlıkta koşumları ışıldar. Bir hayal olur gölün üstüne kayar, pare pare solarak ovada erir, çekilir, yok olur.
Türkçe yazılabilecek en güzel romanlardan birisidir. Yasar Kemal sadece 100 sayfa ile, kocaman bir destan anlatir okuyucuya. öyle icten, öyle dogal, öyle etkileyicidir ki anlatımı, tekrar tekrar okumaktan bıkmaz insan.
Bir efsaneyi, başka bir efsaneden dinlemek için muhakkak okuyunuz. Tavsiye edilir okuyup bir kültürde kaybolmak dileğiyle. (:
·
8 views
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.