Selam! Öncelikle çok yaralayıcı bir kitap ve kesinlikle ağır kitapları kaldıramayacak kişilerin okumaması gerekiyor. Uyuyamadığım, okuduklarımı kafamda döndürdüğüm gecelerim oldu. Onlarla tanıştığım için, Korel Erezli'yi tanıdığım için mutluyum ama bu kadar ağır şeyleri okuduktan sonra okumamış olmayı dilediğim kısa anlarım da oldu. Ama hayır, Korel Erezli, pişman değilim ve seni hiç unutmayacağım. Son kitap; geçmişin geçmediği, anıların kalp kırıklığını, yaşanmışlıkların ağırlığı ve özel anların kalpten hissedildiği psikolojik bir kitaptı. Vurucuydu. Yakıcıydı. Ve muazzamdı. Korel Erezli ise bir başyapıttı. İkinci kitabın sonunda olan şey Minel'in kafasında soru işaretlerine sebep olsa da, cevaplarını almaya yakın sayılmazdı ve aslında bunu kaldıramazdı da. Korel ile geçmişlerine dair daha fazla şey hatırlasa da, bunu günümüze taşımak da, inanmakta da zorluk yaşıyor. Korel'in ağzından okuduğumuz sahnelerde ise geçmişe daha vâkıf olurken onunla birlikte içimiz acıyor. Prometheus ise cinayetlerine tekrar başlamışken sınırlar daha da zorlanıyor. Korel, Minel için tekrar tekrar yanıyor ve Minel, bir kez daha kendi içinde yaşadıklarınla kayboluyor. Minel, benim için kalp kırıklığıydı. Zekice bir kurgusu vardı ve bunu, bu kitapla daha bi' anlıyoruz. Ve ben, tahmin ettim. Ama bu bana zevk vermedi. Bir ailenin, bir çocuğun yetiştirilişinin önemini bir kez daha vurgulamış, yazar. Hele ki sarılmanın... vakit kaybetme, sadece yap. Çok ağladım. Çok zorlandım, hele ki son sayfalar resmen kalbime ağrı girdi; boğazım düğümlendi. Bu kitabı okuduğum zaman ise o kadar yanlış bir zamandı ki, daha fazla etkilendim. Ama her şeye rağmen çok güzeldi de. Ne desem az kalacak. Benim için kesinlikle özel bir seriydi. Açıp açıp son sayfalarını tekrar okuyorum. Galiba ben, Minel'leşiyorum. "Vedalar EMARE bırakır, bu kitabı hiç unutma" Bu kitabı ve Korel Erezli'yı asla unutmayacağım.

Emare - MaskeAslı Arslan · İndigo Kitap · 2022795 okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Senag