Çocukken zaman dururdu biz oyalanırdık.
Simdi ise biz durgun zaman akip gidiyor.
Kasvetli girinin siyahın beyazın lacivertin olduğu bir bir dünyada neffessiz kalıyoruz.
Bizler geliştikçe gök yüzümüz puslandı.
Ne kadar zaman gözlerini kısıp yıldızları bulabileceksin ki.
Mütemadiyen dermansız
Mütemadiyen gözyaşsız
Mütemadiyen titrek seslerimiź
Bu boğazın düğümü geçmez
Kac kere yutkunsan su içsen ekmeğe tuz eksen
geçmez boğazdan
Ayaklarımızın altından toprak titriyor
Aman tutun düşeceksin telaşında yüreğimiz
Başımıza molozlar değil hayat düşüyor.
Yorganına sarın. Başka anne kucağı yok.
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.