Bu Ramazan şahane bir şey oldu. Affedemediğim birkaç insan vardı ve affettim. Bir anda oldu bu. Üzerine düşünmediğim bir zamanda "evet yaa, doğru" farkındalığı yaşadım ve müthiş bir kafa rahatlığıymış bu. Kısacası "inan bir anda oluyor kuzum" :) "Neden, neden, neden" sorularımı sormaktan vazgeçtim. Sindiremediğim şeyleri sindirdim. İnsanız ve her şey başımıza gelebilir. İnsanım ve evet bana da yapılabilir yanlışlar ve evet hak edip hak etmemem mühim değil. Bir şekilde yaşandı işte. Bunun üzerine çabalamadan kendiliğinden gerçekleşiverdi. Nasıl oldu ben de bilmiyorum keşke bilsem de tüm insanlara çözümünü anlatsam. Fakat şu geliyor aklıma. Üç yıl geçti üzerinden o insanları hayatımdan çıkaralı ve ben başlarda kendime ve kitaplara kapandım. Sonraları insanlara açtım kendimi ve Allah hayatıma çok güzel insanlar yolladı. Belki de bunun iyileştirme gücü vardır ve hafife alıyoruzdur. Birkaç kötü deneyimle tüm insanlara güvenimi kaybetsem istediğim gibi bir hayat yaşayamazdım. Ve evet bu güzel insanlarla da ileride kötü deneyim yaşama ihtimalim var canları sağ olsun. Bana güzel günler yaşattıkları için hepsine minnettarım.
·
30 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Bu burada kalsın da açıp açıp okurum. Hatırlatma mahiyetinde. Seni seviyorum kendiciğim💙
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.