Renkli film çıktığında seyirciler renkli resimleri salt çok renkli
gerçeklikle değil, elde olmadan filmdeki "doğallık" geleneğiyle
de karşılaştırmıştır. Gerçekten de daha bir uzlaşımsal
olan siyah beyaz film, gelenek nedeniyle özgün, "doğal" bir kuruluş
olarak algılanmıştır. İvar Montagu örnek bir olayı anlatır:
"Televizyonda Peter Ustinov'a, 'Billy Budd' filmini neden renkli
değil de siyah beyaz çevirdiğini sorduklarında, filmin daha gerçekçi
olması için bilinçli olarak bu yola başvurduğunu söylemiştir"
. İlginç olan Montagu'nun yorumuydu: "Garip bir yanıt,
ancak bu yanıtı hiç kimsenin garip bulmaması daha da garip".
Gördüğümüz gibi, bu olay hiç de garip değildir, tersine tümüyle
gereğincedir.
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.