Ne zaman ki servete biat edilmeye başlandı; şan, imperium ve yetki parayla alınır hale geldi, işte o zaman erdem parıltısını yitirdi; fakirlik utanç verici bir şey, masumiyet ise kötülük olarak algılanıyordu. Servet yüzünden gençlerimiz lüks, açgözlülük ve küstahlığın pençesine düştü; har vurup harman savurdular; kendi mülklerini yetersiz bulup başkalarınkine göz koydular. Kalenderliği ve iffeti, kutsal veya fani her şeyi hakir görüyorlardı, düşünceli davranma veya kendilerine hakim olma yetisinden yoksundular.