“Çünkü inek, bir insanın yapabileceği gibi sözle, bilinçle, bir arkadaşla ya da eğlence ile avunamazdı. Vasya ineği uzun uzun okşadı, şefkat gösterdi ona, ama o aldırmıyor, kıpırdamadan duruyordu: şimdi sadece oğluna ihtiyacı vardı, danasına; hiçbir şey onun yerini tutamazdı -ne insan ne ot ne de güneş. İnek, bir mutluluğu unutup bir başkasını bulabileceğini ve eziyet çekmeyi bırakıp yeniden yaşayabileceğini anlamıyordu. Bulanık aklı kendisini kandırmasına yardımcı olacak güce sahip değildi: yüreğine ya da duygularına bir kez sızan şey ne bastırılır ne de unutulurdu.”
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.