Seri güzel başlamıştı halbuki…
Altın muhafızlar serisinin ikinci kitabı olan 
Prensin Kılıcı ile aramızda elektrik oluşmadı. İlk kitap 
Tahtın Köpeği bence çok eğlenceli ve konu olarak güzeldi. Peki kardeşim gel gelelim neyi beğenmedim? Güçlü karakter adı altında çok gıcık bir tipleme vermiş elimize. Şimdi size şöyle anlatayım. Birçoğumuz 
Kötü Çocuk kitabını biliyoruz. İçine kapanık, ailevi sorunlar atlatan ya da atlatmaya çalışan, güçlü, zeki ama ben ne dersem o olacak kafasında olan, karşısındakine lakap takan bir abimiz vardı. Saf bir ablamızın aşkını kullanıp kızı götürüyordu. İşte burda da bu karakterimiz var ayrıca kendisi kadın karakter ve saf prensi götürüyor. Gerçekten götürüyor ama… gel takıl peşime çölleri aşalım, taşı çantamı sabahlara kadar kaçalım diyor özetle…
Bu kitabın klasik wp tarzı ve bazı aldığım spoilerlar ile hava uyanıyor serisini okumaya korkmaya başladım. Kitaplığımda duruyor büyük ihtimalle altın muhafızlar serisinin son kitabı 
Çiftçinin Savaşı okuduktan sonra ara vereceğim.
Konu olarak bakarsanız da bir türlü sevemediğim kadın karakterin prensin dikkatini çekmesi üzerine altın muhafızlar birliğine davet edilmesi ile başlıyor her şey. Kadının annesi ölmüş ve onun kılıcını bulmak prense hizmet etmekten daha önemli onun için. Bütün her şey bu iki isteğin üst üste gelmesi ile gelişiyor. İlk kitapta da iki konu vardı ve üst üste gelmesini güzel bağlamıştı. Bu kitaptaki konu bütünlüğünü de bağlamış merak etmeyin. Biraz aşk biraz savaş biraz gizem, parça parça her şeyden katılmış olması güzel olmuş aslında. Dediğim gibi kitabın tek sorunu havalı karakter anlayışının salak saçma olmasından ötürü. Spoiler olur mu bilmiyorum o yüzden son cümlemi okumayadabilirsin (bu kısmı yazma sebebim kötü çocuk kitabı üzerinden bu kitabı anlatmanızı sağlamayı istemem) kitabın ortalarında yazarda ne olduğunu anlamadan bir anda bunlar kaynaşmaya başlıyor. Kötü kızımız “küçük prens”e içini açıyor…
·
1 artı 1'leme
·116 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.