Şafak Vakti
ŞAFAK VAKTİ
Pinkpinkyazarr
“Ölümü hissediyorum… Gözlerim… Birazdan… Ebediyete… Kapanacak… Sen beni benzettiğin… Gözlerin sahibine… Ölmeden bak ağabey… Gözler öldükten sonra… Bir daha bakamaz.“
Koço Köyü katliamından kurtardığı yezidi kız Lamiya kurşunlara kendini siper edip Şafak’ın üzerine kapaklandığında son nefesini verirken bu sözleri söylemişti. Yıllar sonra hayatının en güzel şeyi Zeynep’e bakarken çok mutluydu Şafak.
Oysa ki Zeynep’i kendisinden uzak tutmak için elinden geleni yapmış, her an gözlerini kaçırmıştı Zeynep’inden ama ona dair, ona ait ne varsa mıh gibi işlemişti beynine, yüreğine.
Yan yana olan bahçeli evlerinde yıllardır huzur, sevgi ve saygı ile sürdürdükleri anlatılamaz dostlukları vardı iki ailenin. Yedikleri içtikleri birarada gitmiş, çocuklarda birbirlerini kardeş bilmişlerdi. Zeynep hemşirelik mesleğini eline almış, Şafak ise ülkenin göz bebeği Öz.Kuv.Kom.lığın da Yüzbaşı rütbesi ile canı pahasına görevden göreve koşmuş hala da vatan aşkıyla devam ediyordu mesleğine. Zeynep, Şafak’ı abisi Ekrem’den ayırmamış onuda abi bilmişti. Ama o gün öyle tuhaf bir karşılaşma yaşamışlardı ki, Zeynep Şafak’ı ilk kez görüyormuş gibi şaşkın ve komik bir haldeydi. Sonra mı? Sonrasında, artık hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Ortalık yangın yeri olmuş, söndürelemeyen bir ateşe düşmüştü iki aşık.
Oysa ki nasılda zıtlardı birbirlerine; Zeynep Maral neşeli, enerji dolu, içi içine sığmayan, sıcacık aile evinde musmutlu yaşayan güzeller güzeli bir genç kızdı, Şafak Mert ise ailesinin zenginliğini bir kenara itip mesleğinde en iyi olmuş, soğuk, sert, duygusuz ama yakışıklılığı ve fitliğiyle fazlasıyla dikkat çeken bir erkekti. Yıllardır Zeynep vardı Şafak’ın aklında ama Zeynep ona olan aşkını yeni farkediyordu. Yapabilirler miydi ki birlikte? Göz göre göre o yangına atlayabilirler miydi? Zeynep Şafak’ı beklemeyi göze alır mıydı? Zordu ne de olsa asker yolu gözlemek.
Anlatılmaz yaşanır bir hikayeydi #şafakvakti benim için. Yazarımız anlatımı ve betimlemeleriyle okuduğumuz her satırı, her kelimeyi bizlere aynı ortamdaymışız gibi anlatmış kesinlikle. Yaşanılan her ana tüm duygularınız ile ortak olurken kitabınızı elinizden bırakmak istemiyorsunuz emin olun. Daha az önce bitirdiğim kitabımla hala hikayenin içinden çıkmakta zorlanırken devamını nasıl bekleyeceğim onun derdine düştüm şuan. Şiddetle TAVSİYEMdir.
Syf: 592 
Şafak Vakti 
PAROLA YAYINLARI 
Özge Tataroğlu
·
296 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.