Veronika: "Helin Bartu Kardeşliği>>": Helin Bartu Kardeşliği>> "Bir gün Lâl sana gelse?" diye sordum. "Onu affeder miydin?" "Kalbimin kırıklığını bir tek o onarabilir," dedi. "Ama ben bir daha kalbimi onun ellerine verebilir miyim?" Omzunu indirip kaldırdı sonra ayağa doğru kalktı. "İmkansızı konuşuyoruz." "Ben verebilir miyim kalbimi yine?" diye sordum. "Çok kırgınım," dedim. "Çok üzgünüm, çok parçalandım." "Hepimiz Helin," dedi üzerine bastırarak. "Hepimiz birbirimize affedilmez hatalar yaptık, bazen yapmaya devam ediyoruz. Çünkü biz, hatalarla büyüdük, tek öğrendiğimiz hata yapmaktı, onları onarmak değildi. Neden hiçbirimiz çabalamak ne demek bilmiyoruz?" Beni işaret etti. "Sen çabalamayı seçtiğinde ne yaptın?" "Kaçtım," dedim ağzımın içinde döndürerek. "Bak," dedi. "Bizim gibi çocukluğunda hasarları olanlar, büyüdükçe başka kalplere hasarlar verirler. Biz birbirimize o hasarları tamir etmeyi öğretebiliriz." Ona büyük bir minnetle ve ihtiyaçla baktığımda ellerimi sıkıca tuttu. "Bırak aksın, bırak yollar ilerlesin, sen yürü ama güzel olan hiçbir duyguya sırtını dönme, onlar sana sırtını dönerse de geriye dönüp onların peşinde gitme." Gözlerimin içine daha dikkatli baktı. "Geçmiş gibi Helin, hepimizin geçmişi gibi. Geriye doğru adımlayarak geçmişini kurtaramazsın, ilerleyerek o geçmişi onarabilirsin."

"Bir gün Lâl sana gelse?" diye sordum. "Onu affeder miydin?" "Kalbimin kırıklığını bir tek o onarabilir," dedi. "Ama ben bir daha kalbimi onun ellerine verebilir miyim?" Omzunu indirip kaldırdı sonra ayağa doğru kalktı. "İmkansızı konuşuyoruz." "Ben verebilir miyim kalbimi yine?" diye sordum. "Çok kırgınım," dedim. "Çok üzgünüm, çok parçalandım." "Hepimiz Helin," dedi üzerine bastırarak. "Hepimiz birbirimize affedilmez hatalar yaptık, bazen yapmaya devam ediyoruz. Çünkü biz, hatalarla büyüdük, tek öğrendiğimiz hata yapmaktı, onları onarmak değildi. Neden hiçbirimiz çabalamak ne demek bilmiyoruz?" Beni işaret etti. "Sen çabalamayı seçtiğinde ne yaptın?" "Kaçtım," dedim ağzımın içinde döndürerek. "Bak," dedi. "Bizim gibi çocukluğunda hasarları olanlar, büyüdükçe başka kalplere hasarlar verirler. Biz birbirimize o hasarları tamir etmeyi öğretebiliriz." Ona büyük bir minnetle ve ihtiyaçla baktığımda ellerimi sıkıca tuttu. "Bırak aksın, bırak yollar ilerlesin, sen yürü ama güzel olan hiçbir duyguya sırtını dönme, onlar sana sırtını dönerse de geriye dönüp onların peşinde gitme." Gözlerimin içine daha dikkatli baktı. "Geçmiş gibi Helin, hepimizin geçmişi gibi. Geriye doğru adımlayarak geçmişini kurtaramazsın, ilerleyerek o geçmişi onarabilirsin."

··

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Veronika