zagros bölgesindeki kürtler hakkındadır.
Bu dağın girişinde oldukça yüksek ve dik yamaçlı bir tepe var. Orada Kürtler denilen insanlar yaşıyor. Onların dilleri komşularının dillerinden tamamen farklıdır. Merhametsiz insanlardır; fakat tanıdıklarına yağmacılık yapacak kadar hırsız değiller. Kürtlerin -bütün geçitleri kontrol edebilmek ve oradan geçen kişileri soymak için- ırmak kenarlarına ve yüksek yerlere kurulmuş çok sayıda şehirleri var. Bu yüzden bu şehirlerden pek çoğunu, memleketin emirleri ve hâkimleri harap etmişlerdir. Zira Kürtler oradan geçen kervanlara büyük zararlar veriyorlar.
Bana gelince, ben onların hâl ve hareketlerine dair tecrübelere sahibim. 1474 Nisan ayının sekizinci günü Hizan denilen ve Hasan Bey’in yakınlarından biri tarafından idare edilen şehirden çıktık. Daha önce sözünü ettiğim Hasan Bey’in elçisiyle beraber, şehirden yarım günlük mesafede iken yüksek bir tepenin üzerinde Kürtler bize saldırdılar. Elçiyi, benim yazıcımı ve diğer iki kişiyi öldürdüler. Bana ve geriye kalan yoldaşlarıma eziyet ettiler. Atlarımızla birlikte her ne buldularsa hepsini götürdüler. Ben atın üstündeydim. Tek başıma kaçıp güzergahtan çıktım.
pdfKitabı okudu
·
145 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.