Seni sevmekten çok senden korkuyorum
ve eğer bu bir günahsa huzurunda şunu itiraf ediyorum:
Beklentimin sıkıntılı olduğunu görüyor
ve içimdeki korkunç kavgayı hissediyorum.
Görüyorum ki sen merhametli ve adilsin
ve seni sevmek hiç şüphesiz bize fayda.
Yüceliğin bir hediye, hiç bir şeysiz veriyor ve alıyorsun.
Bilmem hangisi daha doğru: Daha çok kendim olmak mı?
Senden korkmamak mı?