Abi... bu nasıl bir sondu öyle...
Sınavlardı, oydu, buydu, şuydu derken 20 günde bitirebildim. Bu 20 gün içerisinde kitaba inanılmaz derecede bağlandım sürekli yanımda taşıdığımdan dolayı.
Sonu - ve özellikle annesiyle vedalaştığı bölüm - hüzünlendirdi bir tık. Özellikle son 50 sayfa çok zevkliydi. Kitap o kadar akıcı ki zaten yani anlatmama gerek yok. Olaylar birbiriyle çok bağlantılı olduğundan sahneler arasındaki geçiş keskin ve net değil.
Dostoyevski'ye diyecek bir şeyimiz yok zaten, kitapta mükemmel ötesi. 10/10 veriyorum Dostoyevski'nin diğer tüm kitaplarını bitirmeyi hedefliyorum bu yıl umarım.
