yapayalnız bir ben,
dinlediğim şarkılardan, okuduğum şiirlerden ve de hatta izlediğim film repliklerinden mi çalıyorum dersin?
hiç olmadığım bir boşluğa düşüyorum
bilmek yok orada, analiz yok, kıyas yok
var olan tek şey korku..
korku ve teklik ve nefes
ve boğazıma oturan büyük lokma gibi bir baskı
tarifi zor
belki, belki, belki...
ben bazen gidiyorum buradan
bura nereyse oradan işte
beynim büyüyor, bir de ayaklarım kocaman
rüyadayım
gündüz gündüz rüyada!
o çok istediğim şey her neyse
bugün de yapmıyorum!
"belki" şiir niyetine uyumadan bunu yazıyorum!
haliluya!
haliluya dünyama!