Eğlenerek öğrenmek.Yakın bir zamanda öğrenmeye başladığım Osmanlı Türkçesi için giriş seviyesi, matbu mahiyette bir okuma metni ararken denk geldiğim kitap bu oldu. Nasreddin Hoca (Farsça’daki hâce kelimesinin dilimizdeki kullanımı hoca şeklindedir) fıkralarını uzun süredir sorunsuz bir şekilde derlenmiş bir kaynak vasıtayla okumak istiyordum ki arayışım bu kitapla nasiplenmiş oldu. Fazla uzatmadan biraz içerikten bahsedeyim.
Kitapta karşılıklı sayfalarda Osmanlıca-Türkçe şeklinde 56 adet fıkra bulunuyor. Birçoğuna aşina olduğumuz bu fıkralar ile dilimizin tarihinde eğlenceli ve bol nükteli bir seyahate çıkmak mümkün. Zira, fıkraların çoğunda bir zamanlar yaygın olan fakat günümüz halk dilinde anlamını yitirmiş kullanımlar mevcut (örneğin: Farsçada para anlamındaki “pâre”, hemen anlamındaki “heman”, tezgah anlamındaki “destgâh”, merdiven anlamındaki “nerd-ban”; Eski Türkçe’de vurmak anlamına gelen “urmak”, yirmi anlamına gelen “yigirmi” kelimesi vd.).
Yorum ve eleştirim şu şekilde: Giriş seviyesi için gayet uygun bir kitap, hevesim kırılmasın diyenler mutlaka istifade etsinler bu kitaptan (ve Beyan Yayınları’nın İki dil bir kitap serisinin diğer kitaplarından). Cep boyutunda olduğu için taşınması da hayli kolay. Kitabın beğenmediğim yönü ise latinize kısımda (Latin alfabesiyle yazılmış kısımlar) bazı absürt kullanımlara yer verilmesi idi. Örneğin galebe yerine “ğalebe”, gayet yerine “ğayet” yazılması. Yumuşak g kullanımları bu kelimelerin aslen Arap alfabesindeki kullanımları olabilir lakin Latin alfabesinde ve doğal olarak bizim alfabemizde böyle bir kullanım kabul edilemez. Başka baskılarda bu sorunun düzeltilmesini umuyorum.
Keyifli okumalar diliyorum.
