Sadık, o akşam eve gitmek için hiç acele etmedi. Sahilde yürümeye karar verdi. Yolda yürürken bir şeyi fark etti. Eskiden kaldırım taşlarını sayardı. Şimdi ise omuzları dik, ileriye bakıyordu yürürken. Çevresinin daha çok farkına varıyordu. Dudaklarında hafif bir gülümseme ile insanlara, ağaçlara, yollara daha dikkatli bakıyordu.
Eskiden yolda sadece kendisiyle yürürdü. Şimdi ise sanki herkesle ve her şeyle berakrr olma duygusu taşıyordu. İnsanlar gözüne daha farklı görünüyordu bugün. Şimdi onları kendisini izleyen, yargılayan kişiler olarak değil kendi dünyalarında yaşayan bireylerin olarak görüyordu.
Sayfa 73
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.