kalbimin oyuğunda deveran eden
delişmen bir öfke, bir derin hınç bu hastalıklı çağa duyduğum biliyorum
ağlak gözlü gök çocuklarını avutmak nasıl imkansızsa
imkanı yok öylece geçen vakti geri getirmenin
yürüyen ölüleriyle kirlendi dünya
ne yapsalar boş
bir avuç duadan başka
biliyorum yok merhemi
ah bu bilmek sancısı ne çok acıtıyor içimi
rabbim
tut ellerimden
düşmeyeyim göbek taşına dünyanın
sendeliyorum rabbim
ya tut ellerimden
ya yeniden döş kemiğine hapset beni âdem'in
Sayfa 106Kitabı okudu
·
64 görüntüleme
Bitmeyen dergi yapmışlar.. Ama şiir köşesi de nasıl güzel 🖤
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.