Lisede ateist bir arkadaşımla tartışırdık. Sen daha kendi kitabını okumamışsın demesin diye ilk kez Kur'an mealini okumuştum. Sanki yeni müslüman olmuşum gibi hissetmiştim. Okumaya beni o teşvik etmişti. Allah hidayet etsin..
Dertlerim, sorunlarım, üzüntülerim kayıplarım, yalnızlığım 😅 hepsine teker teker teşekkürlerimi iletiyorum ☺️
Kim değilde bırakıp giden bütün insanlar teşvik etti :) Yalnızlık tesellisiydi kitaplar ama şuan kütüphane sohbetler hazinesi her gün biriyle oturup konuşuyorsun. Ne gidiyorlar ne geliyorlar ama her zaman seninle ruhundalar. Fakat artık teselli değil yaşama ihtiyacı.
Kendim. Çok küçükken beni kitaplardan soğutanlar yüzünden 21 yaşına kadar hiç kitap okumayan biriyken bir anda kitap okumak istiyorum dedim ve elime rastgele bir kitap alıp başladım. Ve 3 yıldır hiç kitapsız durmuyorum
Kitaplar...
İlkokul arkadaşım.
Adam İzmir'e ziyaretime bile bir çanta dolusu kitapla gelirdi.
Yaşadığım dünyadaki insanları beğenmedim, bende kitapların sihirli dünyasına geçtim.
Hergün okula gidiş geliş 2 saat süren tramvay yolculuğu..
İki sene evvel bir antika pazarı tarzı yerde ikinci el kitap satan bir abi başlattı. İlk kitabım cehenneme övgü oldu. Halen daha abiyle görüşüyorum pazarda ve kitaplarla ilgili o kadar çok şey biliyor ki bilen bilir o muhabbet ne kadar güzel. Velhasıl kelam iyki başlamışım keşke küçük yaşlarda teşvik eden biri olsaydı hayatımda. Çok geç kalmış hissediyorum kendimi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.