Efendim herkese selamlar, en sevdiğim yazarı buldum! - Öncelikle kitabı ne kadar çok beğendiğimi anlatmama gerek yok zaten, görüyorsunuz. Bir sürü alıntı yapabildiğim, kalbime ve ruhuma işleyen bir kitap oldu. Şimdi teker teker bütün öyküleri yazacağım. • • ✿ • • I. Öykü: Raşomon "Akşamüstüydü ve bir uşak Raşomon'un altında yağmurun dinmesini bekliyordu." Benim için özel bir öykü mü, belki biraz. Çok fazla övemiyorum maalesef ve yazarın en göz önüne çıkan eserine bir yakınlık duyamamak beni derinden üzüyor. Bende iz bıraktı mı, tabii ki. Ancak şunu söyleyebilirim ki Akutagava'nın öykülerinde vuruculuğu görebilirsiniz, bunu özellikle de Raşomon'da net bir şekilde görüyorsunuz. Çok fazla spoiler vermeden sadece öyküyü yorumlamaya çalışıyorum o nedenle eksik geliyorsa affedin lütfen. 10 üzerinden 9 alacak bir öykü benim için. İyi okumalar. II. Öykü: Çalılıkların Arasında Bu öykünün incelemesini kısa tutacağım çünkü hiçbir şey anlamadım, anlamaya çalışmadım. Tekrardan suçluluk duyuyorum :') Ama iyi bir yazarın iyi bir öyküsü, bunu söylesem yeterli. III. Öykü: Burun İlgimi çeken bir öyküydü. Burun deyince önce aklıma Gogol gelirdi, -hâlâ o gelir- artık ikinci sırada Akutagava var! Aslında bu hikâyede konu rahibin burnu değil de, insanların "gülünç" olmasıyla ilgili olan endişesi sanırım. Rahibimizin burnu büyük olsa da, küçük olsa da insanların ona olan gülüşünden rahatız oluyor, hatta bu yüzden müridini bile ağır bir şekilde azarlayabiliyor. Beğendim, 10 üzerinden 10 benim için. IV. Öykü: Cehennem Tablosu Bayıldığım, ağlaya zırlaya bitirdiğim o öykü. Aslında "Kesin böyle olacak!" deyip de haklı çıktığım bir kısım oldu, o yüzden hâlâ biraz gururlu hissediyorum. Yine yeniden sonda tokat yemiş gibi hissettim. Akutagava'nın öykülerinde genelde bunu hissediyorum zaten. 10 üzerinden 10. V. Öykü: Sonbahar Dağları Akutagava'nın betimlemelerinin ne kadar iyi olduğunun kanıtı olan öykü. (Öhöm, aklımda kalan tek şey bu...) Maalesef öyküde fazlaca Çince kökenli isim olduğu için odaklanmakta zorlandım ve içeriğini pek anlamadım. VI. Öykü: Ejderha İnanır mısınız bu öyküye de odaklanmakta çok zorla- tabii ki bu bir şaka. Etkilendiğim bir öykü oldu, ama bu öyküden ne çıkarmam gerektiğini pek anlayamadım. Yine büyük burunlu bir rahip anlatılıyor. (Akutagava'nın eserlerinde anlayamadığım bir şekilde rahiplerde büyük burun var hep.) Ve onun alayının gerçeğe dönmesi anlatılıyor, belki de dikkatimi çok verememişimdir o yüzden anlamakta zorlanmışımdır? 10 üzerinden 7. VII. Öykü: Ölüm Kütüğü Ağlayıp zırladığım öykülerden biri daha. Bu hikâyeden de oldukça fazla yüreğime dokunan cümle oldu. Akutagava ile ortak bir yönümün olması ise beni fazlasıyla duygulandırdı. Bu otobiyografik bir öykü, o nedenle kalbim hüzünle doldu diyebilirim. 10 üzerinden 10. VIII. Öykü: Oyuncak Bebekler Duygulandığım bir öykü daha... Nedense ufak bir Türk ailesi hissiyatı aldım bu hikâyede. Nedenini okuyunca anlarsınız, ama tanıdık geldi bir şeyler. Yakın hissettim kendimi bu hikâyeye, zaten duygusal bir insanım. 10 üzerinden 10. IX. Öykü: Tütün ve Şeytan İlginç, ilgimi çeken bir hikâye. İtiraf edeyim kitabın son hikâyesi olduğu için okuması birazcık aceleye geldi. Yine de son kısımda bir aydınlanma yaşadım, oldukça sevdim. Akutagava'nın eserlerinde sonda tokat yemiş gibi hissettiğimi daha önce söylemiş miydim? 10 üzerinden 10. Genel Yorum -------------------- Çok beğendiğim ve kesinlikle önereceğim bir kitap oldu. Akutagava'nın eserlerinde derin ve karanlık bir tema, vuruculuk, iyi betimlemeler hâkim. Okuduğum en iyi kitaplardan biri, duru bir anlatımı var. İyi okumalar!

RaşomonRyunosuke Akutagava · İthaki Yayınları · 2022892 okunma

·

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kaede