Başa gelen şey çok aşinadır ama kritiktir ve ne yapılacağı, nasıl hareket edileceği bilinemez. Öncelikle karşılıksız aşka maruz kalma durumunu hikayeleştirerek anlatır yazar. Doktora öğrencisiyle birkaç gün geçirdikten sonra öğrencisinin kendisine fena halde tutulduğunu da anlamış olur. Fakat onda bu aşkın karşılığı yoktur. Kovalamaca başlar böylelikle; en bilindik haliyle; kaçan kovalanır. Uzun bir süre öğrencisi tarafından takipçi tacizine uğrar. Hemen her gün gelen SMS’ler, mailler, karşına çıkmalar. Artık tacizcisi tarafından esir alındığını hissetmektedir. Kitabın önemi bir durumun hikayeleştirilip ifade edilmesinden ziyade durumun sürekli analiz edilmesidir. Öncelikle takipçi tacizine uğrayanın gözünden duygu çözümlemeleri yapılır, sonra takipçinin. Bunun için tarihten incelemelere girişilir. Dante’den, Goethe’den, Zweig’den, Poe’dan, Stendhal’den, Shakespeare’den örneklerle. Ve karşılıksız aşkın yıkıcı yanları kadar yaratıcı yanlarını da keşfeder. Böylelikle karşılıksız aşk ile takipçi tacizi arasında pek çok ortaklık bulur. Bu tarz bir tacizciyi basitçe, sapkın, kötücül güç olarak değil şehir yapılanmasının ve kültürünün sonuçlarından biri olarak görür. Yine de tacizci, tehditkar olmasa da bunu olumlayacak değildir. Yazarın bu tacizden aldığı ilk ders de bir erkek olarak kadınların her gün maruz kaldığı ilgi ve taleplere tepkili kalsa da kalmasa da bir şekilde uğradığı suçlamanın ağırlığıdır. Hani sözgelimi sırf o an gülümsediği için, selamına karşılık verdiği için aşığına umut vermekle suçlanan kadınlar. Tacizcinin arzusuna nesne kıldığı bedenle ilişkisi problemlidir, çünkü nesnesine ulaşsa bile hem kendisinin hem de karşı tarafın yıkımıdır. Karşılıksız aşk olumlanabilir olsa da bu aşkın taciz olarak vuku bulmaya başlaması arzu akışının artık bulanıklaşmasını ifade eder. İronik bir şekilde yazar bu sefer kendisi bir başka kadına karşılığı olmayan bir aşka tutunması da bu ince kitabın artık doruk noktasıdır. Düne kadar neye maruz kalmışsa bugünden itibaren bir başka kadını ama deneyimlerinin de yardımıyla daha temkinli bir şekilde maruz bırakmaktadır. Hayat işte… Bir süre sonra bu durumu kendisi üzerinden analize girişen yazarımız çok daha aydınlık fikirlere ulaşır. Yine karşılıksız aşkın yaratıcı yanlarını keşfeder. Zira bu tür aşkı eserlerinin kaynağı yapmış nice sanatçı vardır değil mi? Ama o bir sanatçı değildir ve kendisine zarar veren bu durumu kendisine faydalı kılmak adına en sonunda şu sonuca varacaktır: “Charlotte, benim sürekli devam eden ilgime karşı sabırlı davranmak suretiyle bana belirli bir insanı kendine hedef seçerek sonradan onun erişilmez olduğunu keşfetmenin dünyanın en kötü, en olumsuz deneyimi olması gerekmediğini öğretmişti. Bilakis bu tür bir deneyim, insana, o kişiyi elde etmek veya kaybetmek gibi bir durumda asla öğrenemeyeceği şeyleri, örneğin mesafenin -ve uzaklarda saklanan düşlerin-anlamı ve değeri gibi bir şeyi öğretebilirdi.”

Karşılıksız AşkGregory Dart · Ayrıntı Yayınları · 200493 okunma

·

110 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Baran Sarkisyan