“Çünkü günahların zararlı olduğunu bilmek tövbe kapısının eşiği, onları terk etmek ise pişmanlığın meyvesidir. Bu itibarla Resurullah şöyle buyurmuştur: “Pişmanlık tövbedir.””
Kul, rahmeti ilahiyi idrak etmek ve kendi aczini bilmek için arasıra günah işler. Acz ve kulluğunu bilen tövbe etmiş demektir. Zira tövbe, Allah’a geri dönmek demektir.
Günah, insanın kendi kendine zulmüdür. Çünkü günahı ile kahr-ı ilahiyi davet eder ve onun sıkıntısıyla kendine zülm eder. Fakat zulmün sonu tövbe ise cemal, af, yani lütf-ı ilahi tecelli eder.
