Kitap, ağırlıklı olarak Tanzimat Döneminde eser veren sanatçıların ön sözlerine yer vermiş. Türe göre tasnif edilen ön sözlerin orijinal metinlerinden sonra günümüz Türkçesiyle sadeleştirilmiş hâline de yer verilmiştir. Her ne kadar orijinal metinlerde yer yer ağdalı ve sanatlı söyleyişlere rastlansa da dönemin edebiyat dili, sadeleştirilmiş halinden daha sevimli. Şahsen sadeleştirilmiş hâlini pek beğenmedim. Roman, tiyatro, öykü, eleştiri, makale, gezi,gazete mektup gibi pek çok yeni türde yazılmış kitapların önsözlerini okurken dönemin edebiyat çevreleri, aralarındaki tartışmalar, okuru yönlendirme çabalarının yer aldığı 19. yüzyılın iklimini teneffüs ediyor, tarihe yolculuk ediyorsunuz. Bir anda karşınızda Ahmet Mithat'ı, Namık Kemal'i, Recaizade Mahmut Ekrem'i... görüyorsunuz; size yazdıkları eserlerin yazma süreçlerini; roman, tiyatro, gazete gibi yeni türler aracılığıyla halka ulaşma çabalarını samimi bir şekilde anlatıyor buluyorsunuz. Nerdeyse hepsinde de bu sanatçılar okurdan özür diliyor, eserlerde görülen kusur ve eksikler için hoşgörülmeyi talep ediyorlar. Öyle ben her şeyi biliyorum edası yok. Tersine alçakgönüllü bir tavır, okur karşısında mahcubiyet ve değer bilme var. Edep, terbiye ve alçakgönüllü bu soylu tavır, çok etkileyici. Kitabın anahtarı, kapısı anlamına gelen ön sözler günümüz edebi eserlerinde artık pek kullanılmıyor. Keşke olsaydı diyesiniz gelir bu ön sözleri okuyunca. Kitabın girişine konulan ve okuru kitapla karşı karşıya getiren bu sunuş metinleri bence çok kıymetli, tabiri caizse kitabın mutfağıdır bu metinler. Ezcümle ben çok keyif alarak okudum, bu ön sözleri. Dönemin edebiyat zevki ve anlayışı ile dili hakkında da kaynak niteliğinde derli toplu bir eser.

Yeni Türk Edebiyatında ÖnsözlerHakan Sazyek · Akçağ Yayınları · 20194 okunma

·

101 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seyfettin Ay