kerîmâne cilvelerini cidâl zannedip, "Hayat bir cidâldir" diye, ahmakàne hükmetmişsin.
Acaba, o düstur-u teâvünün cilvesinden olan, zerrât-ı taamiyenin kemâl-i şevk ile beden hücrelerinin gıdâlandırılması için koşmaları nasıl cidâldir? Nasıl bir çarpışmaktır? Belki o imdâd ve o koşmak, Kerîm bir Rabbin emriyle bir teâvündür.
İman ve Küfür Müv.
Bencil,duyarsız,
vurdumduymaz olmayacak şekilde sevmeli insan kendini zaten bunda bir sakınca yok.Amma velakin tavsiye ettiği gibi insanlar karşımıza çıkıncada veryansın ediyoruz.E nasıl olacak peki?ben böyle olursam sen de bana bakıp öyle olucaksın bir başkasıda ona bakıp öyle olacak sonra Dostoyevski de dicek ki herkes böyle sende ol.