“Şahitlik adı konulmamış bir tutsaklıktır, akıp geçenin hatırasına hapsolmaktır.”
Kitabın arka kapağında yazan bu cümle o kadar hoşuma gitti ki. O kadar doğru ve derin manalar içeriyor ki kitabın bütününü bu cümle birebir karşılıyor.
Her zamanki okuduğunuz kitaplardan biraz daha farklı bence. İki gün sürecek Adana-İstanbul seferi ve bu seferde tanık olacağımız birçok anı, yaşanmışlıklar, gözlemler, 11 Numaralı vagonun gözünden anlatılıyor. Anlatıcı öyle güzel betimliyor, duygularına varana kadar öyle derinden hissettiriyor ki, trende yer alıp anlatılan bütün yolcular gözünüzde canlanıyor. Daha fazla spoiler vermek istemiyorum ama bence kaydetmelik, okunması gereken ve farklı tarzı olan bir kitap.
Tek eksisi bence yazı tipi. Yazı düzeni. Çok yoruyor.
Kitapla kalın.