Yürekte ki göçün adıdır vedalar..
Kenetlenmiş dişe belirsiz tuzaklar.
Yakın olan uzak kentlere gitme isteği..
Ayaklarım kanıyor.
Islak kibritten çıkan karamsı duman,
Uzak diyarların ufkunda görünüyor ümitsizlikler.
Şimdi biraz asi, biraz öfkeli
Bin parçaya bölünmüş mevsimler.
Damlalarca gözyaşı semanın süzülürken bir orman sessizliğine..
Yağmur olup yağarım
Rüzgâr olup savrulur,
Ateş olup yanarım,
Bir bilinmez vedaya kanarım sessizce.
Uzaklar..
Vedalaşıp uzaklara gitmek var içimde..
✍🏻 Neva