Yaşam, insanın, Titanların günahının kefaretini ödediği bir cezadır.
İnsanın ölümsüz yanı, ölümlü yanı içine kapatılmıştır; ruh, beden içine hapsedilmiştir.
Beden ruhun mezarıdır.
Bizler, tanrıların, ne zaman isterlerse o zaman yaşam hapishanesinden kurtaracakları köleleriyiz.
Tüm yaşam, ölüme bir hazırlanmadır, çünkü ruh ancak ölüm yoluyla mahpusundan kaçmayı ve bedenin kötülük lerinden kurtulmayı umabilir.
Yaşam ölümdür, ölümse yaşam.
Ölümden sonra ruh yargılanır. Eğer ruh, bedenle temas yoluyla kendini günahın geçmiş bir çare olacağı kadar derinden çürütmüşse, Tartarus’un hapishanesinde sonsuz ezaya terk edilir.
Eğer günahı tedavi edilebilir gibiyse, içi temizlenir, arıtılır, sonra da cezasını yeniden çekmek üzere dünyaya geri gönderilir.
Bedence lekelenmeden üç kez yaşadıktan sonra sonsuza kadar serbest bırakılır ve kutsanmışların göklerdeki birlikteliğine katılmaya gider.
Orfeci ruh öğretisinin Platon’da bulduğumuz şekli bu.
Sayfa 187
·
137 görüntüleme
Lekelenmeden kasıt...bir üst cümlede dediği gibi..günahları temizlenebilir.. makul bir seviyede ise..
3 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.