Canan Tan kendini, sınırını hiç aşmıyor. Kendine belli bir kalıp çizmiş. Olayları alışılmış bir şekilde yazıp gidiyor. Okuduğum romanları arasında sadece En Son Yürekler Ölür kitabıyla Eroinle Dans kayda değer ve alışılmış ezberin dışında ve oldukça özenliydi. Bu kitabı beni fazla etkilemedi alışılmış olduğundan zaten kitabın sonunu tahmin etmek çocuk oyuncağı gibiydi. Yazar böyle giderse çok okuyucu kaybedip, yerinde saymaya mahkum olur bence. Fakat yine de PEMBE VE YUSUF romanı hiç okunmaz mı yani? Diye soracak olursanız; size cevabım: Elbette okunur ama olaylar çok basite indirgenmiş derim.