Meğer sermaye-i şâdi imiş kûy-i dilârâda
Sirişkim nakdini hak ile mağşûş etdiğim demler
Ağlardım, onun muhitinde onun sokağındaydım. Oraya doğru bakar, onu göremedikçe ağlardım. Özleyip ağlardım. Fakat ne büyük saadetmiş, şimdi gurbetteyim, gene orada olsam da ağlasam... Yani buna benzer bir şey yaşadığım için söylüyorum; bakarsınız çıkmaz
Sayfa 68Kitabı okudu
··
77 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.