Rama ve Sita
Bu soğuk karşılama üzerine Sita ağlamaya başladı.
Fakat Rama hiç yumuşamadı, aksine daha da acımasızca konuştu : " Bu işe senin aşkın yüzünden değil kendi şerefimi korumak için kalkıştım. Ravana'nın kolları seni sardı, onun sarayında oturdun. Serbest kalman senin için daha iyidir. Vazifem bana şunu söylemeyi emrediyor : Artık dilediğin yere gitmekte özgürsün! "
Bu incitici sözleri işitince şaşkına dönen ve utanan Sita, bir filin ezip parçaladığı sarmaşıklar gibi titreyerek büyük bir kederle kocasına yalvardı. Ona niçin güvensizlik duyduğunu ve Hanuman'la yolladığı mesajda kıskançlığından niçin bahsetmediğini sordu. Ardından Lakshman'a dönerek boğuk bir sesle şöyle dedi : " Sumitra'nın oğlu, benim için cenaze ateşini hazırla! Reddedilmiş ve ayıplanmış olarak yaşamaya dayanamam! "
Sayfa 95 - Maya KitapKitabı okudu
·
87 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.