"Düşün ki bir tepenin yamacındasın. Yukarıdan sesler geliyor. Gülen eğlenen, dans edip şarkı söyleyen insanlar bunlar. Tanrım, nasıl mutlular. Hepsi zengin, güzel, ayrıcalıklı... Dünya umurlarında değil. Sürekli şenlik yapıyorlar. İçin gidiyor. Orada, onlarla birlikte olmayı istiyorsun. Diyorsun ki hey, ben de sizlerden biriyim, oraya aitim, bekleyin geliyorum! Başlıyorsun tırmanmaya. Ancak tepe dik kayalıklarla, dikenli çalılıklarla, zehirli böceklerle dolu. Başına binbir türlü iş geliyor yolda. Düşüp oranı buranı yaralıyorsun, ayakların kanıyor, üstün başın paralanıyor. Yılmıyorsun ama. İnatla, dirayetle devam ediyorsun tırmanmaya. Ve nihayet zirveye varıyor, bir zafer çığlığı atıyorsun. Ve fakat çevrene bir bakıyorsun ki, o da ne! Ortalıkta kimse yok. O imrendiğin, yanında olmak için kıçını yırttığın insanlar çoktan pılıyı pırtıyı toplayıp oradan ayrılmış, sana da çöplerini bırakmıştır.
Sayfa 121 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.