Hep Senle
Bu diyardan gittim hep kimselere sormadan.
Hızlı hızlı yürüdüm; korkmadan aldirmadan.
Seslenişi bile anne babam, onlara hiç aldirmadan.
Gittim, yürüdüm; kendimden kactim ben.
Hüzünlerime, zayifliklarima kafamı takmadan.
Serlevha yaptim adını ve de yâdını.
Duvarlarimda eski bir palto, tepesinden asılı.
İsmin hafizamda, ilk an gibi kazili.
Senle yaşadım ben; huzunlerinle, hep senle.
Kemâle ermeden aşkım baharı yasatmaz bana.
Ümitle korku arasindayim; bakışlarını at bana.
Ellerimden tut; nere dersen oradayim.
Hatıraların yillari eskitti; ben hep aynı yaştayım.
Birden düştün aklıma; kaldiramam hasretini.
Eskiler bilmez ama sen bilirsin bendeki beni.
Alıp götürsen cennet olur, gittiğin yere.
Ufuklar gorunuyormuş; savrulur saçların bedene.
Mozaik oluşturuyor gözümde, yaşanmışlıklarım.
Bir bir terk eder beni; eski yeni alişkanliklarım.
Çocukluk yıllarımı çoktan yitirdim; bana gerçeği söyle.
Kalır mısın sevabım, günahım, ve benle.
Fatih Ağar...
·
63 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.