insanın içinde var olan doğayla iç içe olma arzusu ve bunu kaybeden toplumlar...
şöyle bir on dakika ayırıp dünyadan kendimizi soyutlayarak ve zaten bir türlü peşimizi bırakmayan sorunları bir kenara atıp tabiat ananın bağrında tefekkür ederek yürümenin nasıl iyi geldiğini çok güzel anlatıyor ( ama sadece tabiatı düşünerek )
