Natüralizm akımının en güçlü örneklerinden biri bence. Emile Zola, bu romanda sınır denen şeyi tanımıyor hiç. İnsanın en mahrem kalan doğasını çok canlı bir şekilde anlatıyor. Uzun yıllar önce okumuş olmama rağmen, baş karakterin yaşadığı psikoloji hiç aklımdan çıkmıyor.