İsrafın öyle bir çeşidi vardır ki bütün israfların
temeli ve en büyüğüdür.
O da kâinatın kendisine emanet edildiği insanın israfıdır.
Bilinmelidir ki, yaratılış gayesinden uzak bir hayat süren her insan, kendini israf etmiştir.
Allah ve Resûlünü tanımadan geçirilen bir ömür, israf edilmiş bir ömürdür. İman, ibadet ve güzel ahlaktan yoksun yaşanan bir hayat, israf edilmiş bir hayattır.