Bahara söyle güneş toplasın
Sabaha kalmaz yanındayım.
Korkularımı anlatıcam ilk önce
Dizimin kanadığı ilk günü,
Sevmeye yeltendiğim ve sevilmediğimi anladığım ilk günü,
Acının korkuları kuşattığı ölesiye savaştığı o ilk günü.
Sonra dicem acı korkuları yenmişti.
Ruhumun kederden gözleri kararmış körlüğüne birkaç cenaze bile vermişti.
Değişmişti çocukluğumun yazgısı,
Sevmeyi bilmeyenlerin meyhanesinde çıraklık yapmıştı sadece
Bi' parça ormanda yürür denize çıplak gireriz sonra
Sonra içeriz bak
Karıştırmadan birkaç duble rakı veya şarap
Sen anlatırsın ha
Öyle özledim ki bana bir şeyler anlatmanı
Bana kurşunların ağırlığından bahseder
Savaşın yaşanmış tüm acıları kustuğunu anlatırsın,
Acı yaşandıkça korkusuz sanar ya insan kendini,
İşte o illüzyona nasıl küfrettiğini anlatırsın.
Sonra bi buckowski pervasızlığı sarar ruhunu, iki afilli cümle parlatırsın
"Çamur yer şekeri sevmem nerde lan benim viskim" der
Ardından bi şarkı patlatırsın dağ yeşerir.
Sonra seni ne kadar sevdiğime şaşırırsın belki,
Belki şımarırsın,
Belki şımardıkça azalırsın da belli olmaz benim sağım solum.
Şımarır mısın?
Aşk şımartır mı seni?
Kimi şımartmamış ki
Şımar zaten beni ipleme her haline şiirim ben
Bilmezsin sihirim sen, sinirim el, yokluğuna zifirim ben.
Bilmezsin bi yel savurur senin kokunu işte o rüzgara mihirim ben
Bilmezsin ya işte o bilmediklerinin içindeki çukurum ben
Bi' yokluğu anlamış bu gönlüme mühürüm ben
Beni boşver hadi bi şarkı söyle