Ama nasıl şükrediyorum Tanrı'ya varımı yoğumu bana aracısız vermiş, beni yalnız kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum O'na gece gündüz beni hiçbir zaman, kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım: Onunla bitsin ömrüm! Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak.
Montaigne
··
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.