Mutluluk belki de hiç bilmemekti. Karanlıktı yani...
Ne kadar az bilirsek o kadar mutluyuz aslında. Ne kadar bir tarafımız eksik, ne kadar yarımsa o kadar çok oluyoruz belki de. Belki de zenginleştirik sanırken fakirleşiyoruz, kazandıkça kaybediyoruz. Ve bildikçe yalnızlaşıyoruz. Okudukça öğrendikçe daha az, daha az oluyoruz. Genelden, çoğunlukta uzaklaşıyoruz. Azınlık oluyoruz, daha yerel kalıyoruz, kamuya mal olamıyoruz.
Sayfa 27Kitabı yarım bıraktı
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.