Tanzimat döneminde “dilimize çevrilen ilk romanlardan “ olan pastoral bir trajedi ile selamlıyorum sizi.
Paul ile Virginie ilk Gustave Flaubert ‘in Madame Bovary'sinde karşıma çıkmıştı. Bir de Lamartine'nin Graziella’sında…
Okumak bu zamana kısmetmiş.
Duyguların ve kelimelerin anlamını kaybettiğini düşündüğüm bu dünyada bu tür okumalar bana bir zamanlar başka bir dünya olduğunu hatırlatıyor.
#hakkında
Toplum normlarının bedelini ödeyen iki yalnız ve hamile kadının yolları Fransız sömürüsü olan bakir bir adada kesişir.
Yazarın 18.yüzyılda yarattığı bu iki özgür kadın karakter ve onlara kendi kurallarını koyabilecekleri bir toprak parçası verişi sizce de büyüleyici değil mi?
Bu anlamda eserin başlangıcı adeta feminist bir ütopya.
İki kadının dünyaya getirdiği bu bebekler önceleri yakın arkadaş -hatta süt kardeş- sonrasında da bir tutkunun iki yanı olarak paylaşırlar bu masalsı ve masum dünyayı…
Ta ki uygarlığın kirli eli uzanana kadar !
Salt romantizmden müteşekkil olmayan bu eser sömürünün, eşitsizliğin ve yozlaşmanın güçlü bir eleştirisi.
Zira 18.yüzyılda #jeanjackrousseau ile yükselen aydınlanmanın ayak seslerini her ne kadar kendisi göremese de onu destekleyip izinden giden Jacques Henri Bernardin de Saint- Pierre, Fransız Devrimi’nin hemen arifesinde bu eseri yazacak ve devrimi yaşayacaktır.
Aynı zamanda doğaya ve insana yapılan yanlışların düzeltilebileceğinin, menfaatsiz ilişkilerin ve koşulsuz aşkların hâlâ var olabileceğinin uyarısıdır.
Pastoral atmosferi yazarın botanikçi olması hasebiyle Aden bahçelerini andıran güzellikte …
Finaliyle ise neden trajedi olduğunu ortaya koyuyor.
Paul ile Virginie
·
183 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.